Ωδή στον BYRON

Συγγραφικά παράτολμη
τούτη εδώ η μνεία
στίξη δεν βρίσκει ζηλευτή
ούτε αλλα σημεία.

Ψυχής το μεγαλούργημα
ωδή δεν την σηκώνει
σαν δεν σηκώνει απο χαρές
το σίδερο στ΄αμώνι.

Μονάχα αμώνι και φωτιά
περιγραφής αντέχει,
αυτά που γέννησε η καρδιά
αυτού που τα κατέχει.

Την πένα που΄ καμε οχυρό
δίπλα στο καρυοφίλι
κι άφησε αίμα πορφυρό
απάνω στο τριφύλλι.

Συγγραφικά , μονάκριβος
κυρήθρα απ ΄του μελιού μας
προσκύνημα, ταιριάζει του,
το διάβα, του αδερφού μας.


Η μνεία τούτη ειν΄φτωχή
μα γονατίζει εμπρός του,
εις τη μεγάλη του BYRON ψυχή,
να στέκει, συντροφός του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου