Φυλακας αγγελος

Αγερωχος,
αναμεσα σε σκορπια παρακαλια,
σε ωρες θαλασσες, αγρυπνιας,
και  νησιδες.
Υπεροχος,
ακομα μες τα ματια,
κι ας ματωνουν τα φτερα σου,
οι βαριες ,οι αλυσιδες.

Αρχολογας μια εικονα,
σαν μονη , στα λημερια της ζωης,
ξεφορτωνεις εμπειριες,
Εκεινη του χειμωνα.
ως κρατουσες το χαμο , στο ΄να σου χερι,
και λαγνεια,
κερναγες τις βαλκυριες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου