Μαυρα πουλια

Κι αν στερεψαν στον κηπο μου
του κοσμου οι ευωδιες,
κι αν χαθηκαν τ΄αηδονια
που κρυβονταν στις ροδιες,

ερχονται  αλλα πιοτερα
πουλια μαυρα σε νεφη
σαν απο κεινα που η ψυχη
απομεινε να γνεφει.

Κι αν ορθωσαν τους, τα φτερα
και κρυψανε τα φωτα,
κι αν περηφανα λαλουν
πως φτανουν παντα πρωτα,

απ΄το θαμπο τους πεταγμα
λιγο θαρρεις ξεχειμησα,
λιγο που η νυχτα ευωδιασε
και παλι σ΄αποθυμησα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου