ψυχογραφία

Το σκιρτημα ,
της μεγαλοσυνης σου
φανταζει πια πιο γκριζο,
ισως γιατι ειμαι πια
πολυ μακρια.

Χαρισε μου,
μια τελευταια υπερβολη
εστω και ψευτικη,
κι ασε μονο μου
να την αδραξω.
#
Αυτη η καταλευκη,
η δολια χαρμολυπη
αγναντευει τα χρωματα που εφυγαν
σαν χρησμοι μαντη
αδιαβαστοι, χαμενοι.

Ασε με ,
να ερθω κοντα σου
εστω και στη φαντασια μου,
ετσι να θρηνουν οι στιγμες μας
καθως θα γινονται ακροστιχιες

..στο βιβλιο της χαμενης μου
πατριδας..
..της αγαπης σου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου