Μελαγχολια

Θα ξαναδουμε αραγε

ποτε ξανα μαζι..

.τις πορπες του ανεμου..

να γαντζωνονται,

στα πεσμενα φυλλα του Σεπτεμβρη ;

Ακομα αντιβοα

ο μικρος χαρτινος ηχος

μιας λυπημενης θαλασσας.

Κι η στερνη σου ανασα

με αφηνει

μαζι με τα τελευταια γλαροπουλια.

Θα ξαναγινουμε αραγε

ποτε ξανα μαζι..;

..αιματα σαν του ηλιου

που κειτονται

σε μια του κηπου ανατολη ;

Σε τουτη την απανεμια σε αφησα

.. να φυγεις

μα σε κρατα ακομα η καρδια

και περπατα σε δρομους

σε πλακοστρωτα

απο σκορπιες αναμνησεις!!