ερωτοφως

Σαν που σμιλευτηκε

στα βαθη της παραισθησης,

αμαγαλμα αιθεριο

της πιο αρχαιας αισθησης.

Μπροστα μου σαν φυσσας,

ο κοσμος επικος..

..στο ερωτοφως!!

Λαμψη τρανη

της Ανατόλιας,

που τρεμοπαιζει

στα λουλουδια της μανολιας.

Τι πιοτερο να πω;

πιο ακριβο...

..και το κοιτω!!!

Χιλιαδες το΄ψαχναν

ν΄ανθισει την ψυχη τους,

κι ακομα και στο θανατο

το πηρανε μαζι τους,

λυκνο απειρων, αεναο

την πλαση οριζει...

..σαν ανυπερβλητο, φεγγιζει!!!

Του ονειρου οι φάουνοι

μελοντικες το ντυσαν,

κι ολα της γης τα ξωτικα

εκει δακρυσαν.

Θεια καλοσυνη

που τη ζηλεψε ο λυγμος...

..το ερωτοφως!!!