οι οχιές στην ποδιά σου

Τα θαμπά φώτα

μιας χλωμής ανάμνησης,

κρύβονται τα βράδια

 πίσω απο τα απλανή βλέμματα

 των περαστικών.

Εκεί αντρειώνεται

η κάθε τους μετάσταση,

κι εκεί ζουν λάθρα

τα μεγάλα τα ονείρατα τους.

Δέν!! θα έρθεις

πάλι, απόψε..

Σαν τιμημένη μάνα,

βυζαίνεις ξανά

τις οχιές που κοιμούνται

στην ποδιά σου.

Το φαρμάκι τους

το νεογέννητο..

βουτάς με κόπο

στο αψέντι..

Λατρεμένο!!

 το πρώτο τους

δάγκωμα.....