μικρό πετάρισμα

Ενα πετάρισμα μικρό,

μια ξεχασμένης σκέψης,

με μιας ετράνταξε τη γη

σαν ήχος, άγιας λέξης,

με μιας και  την εβίασε

εις το βωμό του πόνου,

που τόλμησε κατάματα,

να κοιταχτεί, του μόνου.

Δεν έχει δώθε  ύμνιασμα

μόνο αχό του τρόμου,

δεν φτάνει πια τ΄ασήμιασμα

του φεγγαρένιου δρόμου.

Εχουν πεθάνει οι γητειές

κ τα τραγούδια , ξένα,

λες κ΄ ενυμφεύτεις  τις χαρές

και φύγανε,.. με σένα.