Καποτε θα γραψουν
οι οριζοντες για μας,
γραμμες περηφανες
θολες και τεθλασμενες,...
...θα αλλαζουν το ρολοι
οι αιωνιες εποχες
κρυφα !!,να μην τις δουν
οι περασμενες.
#
Καποτε, αναστημα
στη νυχτα τους,
θα ορθωσουνε
ακομα κι οι σκιες...
...την καλημερα,ναι!!
επιτελους, καποτε
θα την γλυκαινει
μονον ο καφες!!
#
Καποτε ο Ανταρης
θα φεγγει ,χρωμματα
εκει που μονος του
καυχιοτανε ο ηλιος...
...στις σαρκες που ποτε
δεν τις σεβαστηκε κανεις,
ο ..καρχαριας ο λευκος
θα στεκει διπλα φιλος.
#
Καποτε οι λεξεις οι βαριες
απ΄τα μεγαλα λογια
θα σχιστουνε
θα χωρισουν...
..κι ανασες κεινες οι παλιες
των μελλοθανατων κεριων
θα σηκωθουν στο μνημα τους,
κι απ΄την αρχη θα ζησουν
#
Κι οπως θα ανθισουν καποτε
τα ανθη της ψυχης
μονο για να στολισουνε
της μοιρας μας τις βάσκες..
...θα, ναι ο καιρος ο ετοιμος
στη φεξη της ζωης,
Καποτε που θα σ΄αγαπω
κι εγω!!, χωρις τις μασκες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου