Δυο κορμορανοι απομειναν
να αναρωτιουνται, μονοι,
για το θαμπο θανατικο
κοντα τους, που ζυγωνει
Πως, κατω απο τα ποδια τους?
φωλιαζει η συννεφια...
λες και της λιμνης, πεθαναν
τ΄απυθμενα στοιχεια.
Ποιος απ΄τους δυο ,τη συννεφια?
..θα κοκκινισει πρωτος...
ποιο αρχοντικο αναστημα?
..θα κατεβασει..ο κροτος.
.....Ετσι ξεψυχουν , οι κορμορανοι.
#
Κι ετσι του αλλου, ο μαρασμος
θα φερει μαυρα χιονια,
που θα στοιχειωσουνε τη γη,
για πεντακοσια χρονια.
Εγιν΄η απορια τους
του οδυρμου ,η γεννα.
Το κλαμα τους στοιβαχτηκε
σε τουτη εδω ,την πενα.
Κι αν θα αντηχησει ουρλιαχτο,
δεν θα΄ναι των ιδίων.
Αυτοι πεφτουν ,Περηφανοι,
μα θα΄ναι..των θηριων.
...Ετσι ξεψυχουν, οι κορμορανοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου