στα σταχυα πανω που ξαπλώσαν
στις ελιες, στα παραθυρια
για λιγο που ταραξαν
τα τζιτζικια
σε βαθυσκιωτα κι αιθερια
μεσημέρια,
το τραγουδι τους πως κρυψαν,
μόνο για λιγο,
και χαθηκαν
Σε σκονισμενα εγχορδα..
νότες που περπατησαν
φάλτσες, χλωμες κι ακουρδιστες
για λιγο που αιωρήθηκαν
στα αποβραδα
στις οχθες του Σεπτεμβρη
που μας γυρισαν
σαν χαχανα νηπιων
που σωπασαν, με μιας
και ξεχαστηκαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου