Μαυρα πουλια

Κι αν στερεψαν στον κηπο μου

του κοσμου οι ευωδιες,

κι αν χαθηκαν τ΄αηδονια

που κρυβονταν στις ροδιες,

ερχονται  αλλα πιοτερα

πουλια μαυρα σε νεφη

σαν απο κεινα που η ψυχη

απομεινε να γνεφει.

Κι αν ορθωσαν τους, τα φτερα

και κρυψανε τα φωτα,

κι αν περηφανα λαλουν

πως φτανουν παντα πρωτα,

απ΄το θαμπο τους πεταγμα

λιγο θαρρεις ξεχειμησα,

λιγο που η νυχτα ευωδιασε

και παλι σ΄αποθυμησα.