Verba volant , Scripta manent

Ποίηση ειν΄το καρφί,
που εστερεώθη η αναθυμιά
στον τοίχο του αέναου,
του απείρου..

Γραφή, των άστρων
μπόλιασμα
αλμυρό.

Και για τους ποιητές
να μην θρηνήτε!!

Τα άφοβα γεράκια
θα τους σώζουν απ΄το κρίμα
της απώλειας..

..για να πεθαίνουν έτοιμοι
στα σταυροδρόμια
των ψυχών

του κόσμου!!!!


1 σχόλιο:

  1. Οι Ποιητές
    απόαθανατο κύτταρο φτιαγμένοι
    χώμα που μυρίζει άνοιξη
    χρώμα που δενξεθωριάζει στην αναγνωση
    στις επαναλήψιεςτων αναγνώσεων
    οξυγόνο που εισπνέεται και
    στην εκπνοή γίνεται άρωμα...

    Οι Ποιητές δεν πεθαίνουν...
    τα άφοβα γεράκια υπόσχονται λύτρωση
    μα...

    εκεινοι αγερωχοι αρνούνται την αποδοχή της..

    Α-Λύτρωτοι και Ατόφιοι
    στο ξέσπασμα της βροχής
    επιβιώνουν στη θυελλα
    στην ανομβρία
    στο θανατο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή